In de Chinese hoofdstad Peking is het negentiende congres van de Communistische Partij geopend met een toespraak van president Xi Jinping.
Zowel China als de wereld zijn ingrijpend aan het veranderen, zei Xi. Hij verwacht dat China in 2050 een moderne en sterke socialistische wereldmacht is. Maar de president waarschuwde zijn 89 miljoen partijgenoten ook voor grote uitdagingen. “Alle kameraden moeten waakzaam zijn voor gevaren.” Een van die gevaren is corruptie binnen de partij, waar de president al langer tegen strijdt. Volgens Xi, die ook secretaris-generaal van de partij is, heeft die strijd belangrijke resultaten geboekt. “We hebben tijgers gedood, vliegen geplet en vossen opgejaagd.”
Liu Tienan, voormalig plaatsvervangend voorzitter van de Nationale Commissie voor Ontwikkeling en Hervormingen, werd in december tot de doodstraf veroordeeld wegens het aannemen van steekpenningen ter hoogte van 52 miljoen Euro. Foto: Corbis
China is klaar voor zijn rol als wereldmacht’
Territoriale twisten in de Zuid-Chinese Zee, militaire missies in Afrika, bemiddelen tussen de Verenigde Staten en Noord-Korea: China mengt zich steeds nadrukkelijker op het internationale vlak. Dat is relatief nieuw, maar onmiskenbaar een trend van de laatste jaren: China claimt zijn plek op het wereldtoneel. In de jaren dat China uitgroeide tot een wereldeconomie bleef het land altijd bescheiden op het politieke vlak. Het paste bij de politiek van toenmalige president Deng Xiaoping, erop gericht om de Chinezen te bevrijden van armoede, zegt Martin Jacques, schrijver van het boek: ‘Als China de wereld regeert’. “De agenda van de huidige president Xi Jinping omvat veel meer: China moet een politieke macht worden, een culturele macht, militaire macht, een speler op het wereldtoneel. En dat is precies wat we hebben gezien.”
Grote speler
De Chinezen kregen volgens Jacques ook alle ruimte, vooral vanwege de financiële crisis en de keuze van de huidige Amerikaanse regering om zich terug te trekken uit de wereld. “China stapte in dat vacuüm en werd niet alleen een grote speler op het wereldtoneel, maar zelfs een leider.” Volgens Jacques denkt het Westen in verouderde termen over China. “Ik denk dat het Westen daardoor helaas steeds minder belangrijk wordt en steeds meer gemarginaliseerd. Want het zal niet langer het centrum zijn waar alles gebeurt.”
